10. นิทธมสูตร

ว่าด้วยธรรมอันบุคคลพึงปัดเป่า 10 ประการ

[101] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรมทั้งหลายอันบุคคลพึงปัดเป่ามี 10
ประการนี้ 10 ประการเป็นไฉน ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความเห็นผิด อัน
บุคคลผู้มีความเห็นชอบปัดเป่าแล้ว และอกุศลธรรมอันลามกมิใช่น้อย ที่
เกิดขึ้นเพราะความเห็นผิดเป็นปัจจัย อันเขาปัดเป่าแล้ว ส่วนกุศลธรรม
มิใช่น้อย ย่อมถึงความเจริญบริบูรณ์ เพราะความเห็นชอบเป็นปัจจัย.
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความดำริผิด อันบุคคลผู้มีความดำริชอบ
ปัดเป่าแล้ว . . .
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การเจรจาผิด อันบุคคลผู้มีการเจรจาชอบ
ปัดเป่าแล้ว . . .
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การงานผิด อันบุคคลผู้มีการงานชอบปัดเป่า
แล้ว. . .
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การเลี้ยงชีพผิด อันบุคคลผู้มีการเลี้ยงชีพชอบ
ปัดเป่าแล้ว. . .
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การพยายามผิด อันบุคคลผู้มีความพยายาม
ชอบปัดเป่าแล้ว. . .
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความระลึกผิด อันบุคคลผู้มีความระลึกชอบ
ปัดเป่าแล้ว. . .
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความตั้งใจผิด อันบุคคลผู้มีความตั้งใจชอบ
ปัดเป่าแล้ว. . .

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความรู้ผิด อันบุคคลผู้มีความรู้ชอบปัดเป่า
แล้ว . . .
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความหลุดพ้นผิด อันบุคคลผู้มีความหลุดพ้น
ชอบปัดเป่าแล้ว และอกุศลธรรมอันลามกมิใช่น้อย ที่เกิดขึ้นเพราะ
ความหลุดพ้นผิดเป็นปัจจัย อันเขาปัดเป่าแล้ว ส่วนกุศลธรรมมิใช่น้อย
ย่อมถึงความเจริญบริบูรณ์ เพราะความหลุดพ้นชอบเป็นปัจจัย ดูก่อนภิกษุ
ทั้งหลาย ธรรมทั้งหลายอันบุคคลพึงปัดเป่ามี 10 ประการนี้แล.
จบนิทธมสูตรที่ 10

อรรถกถานิทธมสูตรที่ 10

พึงทราบวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
บทว่า นิทฺธมนิยา ได้แก่ พึงขจัดเสีย.
จบอรรถกถานิทธมสูตรที่ 10

11. อเสขสูตร

ว่าด้วยเหตุที่เรียกว่าพระอเสขะ

[111] ครั้งนั้นแล ภิกษุรูปหนึ่งเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าถึง
ที่ประทับ ถวายบังคมพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว นั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง
ครั้นแล้วได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ที่เรียกว่า
อเสขะ ๆ ดังนี้ ภิกษุเป็นอเสขะด้วยเหตุเพียงเท่าไรหนอ พระผู้มีพระภาค-
เจ้าตรัสตอบว่า ดูก่อนภิกษุ ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้ประกอบด้วยความ
เห็นชอบอันเป็นอเสขะ 1 ประกอบด้วยความดำริชอบอันเป็นอเสขะ 1
ประกอบด้วยการเจรจาชอบอันเป็นอเสขะ 1 ประกอบด้วยการงานชอบ